شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشندکه در ماده ی 94 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود را بدین نحو تعریف شده است :«شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت،مسئول قروض و تعهدات شرکت است .»
طبق ماده 583 قانون تجارت ( تمامی شرکت های با مسولیت محدود دارای شخصیت حقوقی بوده ) و به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است . تمامی تصمیمات شرکت توسط اشخاصی که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند،اتخاذ می شود.سرمایه ی شرکت می تواند به صورت نقدی و یا غیر نقدی باشد.لیکن طبق ماده ی 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه ی نقدی را تادیه و کل سرمایه ی غیر نقدی را نیز تقویم و تسلیم کنند.
نظر به این که میزان سهم هر یک از شرکا در این گونه شرکت ها توسط برگ سهام مشخص نمی شود،لذا ماده ی 97 ضروری کرده است که در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه ی غیر نقدی هر یک از شرکا قید شود.
به منظور جلوگیری از ارزش گذاری غیر واقعی اموال غیر نقدی شرکت،ماده ی 98 قانون تجارت،شرکای شرکت با مسئولیت محدود را نسبت به ارزش اعلامی برای اموال غیر نقدی در شرکتنامه در مقابل اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی کرده است.
شرکت نامه و اساسنامه
تنظیم شرکت نامه بین شرکا الزامی است،علاوه بر آن شرکت با مسئولیت محدود، باید دارای اساسنامه باشد.قانون تجارت بیان صریحی در تنظیم شرکت نامه برای شرکت با مسئولیت محدود ندارد.ولی این امر از ماده ی 97 قانون تجارت که می گوید: «در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است»و ماده های 197 قانون مذکور که به طور کلی در مورد شرکت ها مقرر می دارد«در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکت نامه و منضمان آن طبق نظامنامه های وزارت عدلیه اعلان خواهد شد »مستفاد می شود.علاوه بر آن نظامنامه مورد بیان ماده ی 197 مزبور،به نام«نظامنامه ی قانون تجارت »لازم می داند که نسخه ای از شرکت نامه نیز به همراه سایر مدارک برای ثبت شرکت،به مرجع ثبت تسلیم می شود که لازمه ی آن تنظیم شرکت نامه بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود می باشد.
شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی لزوم وجود آن از مواد مختلف از جمله ی مواد 105 قانون تجارت مستفاد می گردد.
می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه ی اولیه ی شرکت به وسیله ی پرداخت مبالغی به اقسام بعدی از طرف شرکا با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه ی برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه ی اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه ی اولیه ی شرکت را حداقل قرار دادن ممنوع است(ماده ی 222 قانون تجارت)
برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود داشتن شرایط زیر لازم می باشد:
این شرایط با حداقل دو نفر شریک دارای سن قانونی (18 سال تمام)قابل ثبت می باشد.
هر دو عضو شرکت باید سهامدار باشند،حتی یک درصد
سرمایه ی اولیه ی این شرکت صد هزار تومان می باشد.(این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد)
